Stanisław Szpotański

Urodził się w Suchcicach koło Piotrkowa Trybunalskiego. Jako syn powstańca styczniowego otrzymał patriotyczne wychowanie. w latach 1903-1907 Działacz PPS i współpracownik Józefa Piłsudskiego; pisarz, publicysta, historyk z zamiłowania; patriota zaangażowany w sprawy odrodzenia Polski a potem, w okresie niepodległości, w szereg kwestii i problemów społeczno-politycznych w kraju.

 

W latach 1912-1925 przebywał za granicą. Podróżował w poszukiwaniu materiałów dotyczących pasjonujących go dziejów Ojczyzny epoki romantyzmu. Mieszkał w Paryżu, a po wybuchu I wojny światowej osiadł w Bretanii, gdzie podjął działalność społeczno-polityczną na rzecz odbudowy Państwa Polskiego. W 1918 roku wrócił do Paryża, gdzie również zaangażował się w działalność polityczną oraz publicystyką podejmującą sprawy Polski i jej granic. W tym okresie został powołany do misji dyplomatycznej jako Dyrektor Biura Prasowego Poselstwa Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu. W latach 1923-1925 redagował również "Życie Polskie". Po powrocie do Polski w roku 1925 kupił majątek w Międzylesiu pod Tłuszczem, ale w 1928 roku przeprowadził się bliżej Warszawy. Kupił domek z sadem w Kobyłce. Utrzymywał się z działalności literackiej i współpracy z "Kurierem Warszawskim". Tu powstały powieści historyczne oraz pięć dramatów. Szpotański zmarł 17 kwietnia 1936 r. w Kobyłce i tu został pochowany.